Kunnen katers hun eigen kittens herkennen?

Ik ben er zeker van dat zelfs de beste ouders het moeilijk zouden vinden om hun eigen pasgeboren baby te herkennen, maar het lijkt erop dat poezen hun eigen nest al van mijlenver kunnen ruiken.

Wonende in een huis met twee van de slimste katertjes vraag ik me af of ze dezelfde reactie op hun kittens zouden hebben als ze natuurlijk niet gecastreerd waren.

Kunnen katertjes hun eigen kittens herkennen? Hoogstwaarschijnlijk niet, omdat in verwilderde kolonies katten zich herhaaldelijk voortplanten en kunnen eindigen met een nest van meer dan één vader. Dit kan het voor katers moeilijk maken om hun kittens te herkennen, maar sommigen kunnen hun kroost herkennen via de geur.

Natuurlijk zijn er in de kattenwereld allerlei uitzonderingen, en als je meer wilt weten over of katers goede vaders zijn en hoe ze met hun kittens omgaan dan ben je hier op de juiste plaats!

Kunnen katers hun eigen kittens herkennen?

Kittens worden geboren onder verschillende omstandigheden die van invloed kunnen zijn op hoe mannelijke katten hun eigen kroost zien. Verwilderde of zwerfkatten, zowel mannetjes als vrouwtjes bijvoorbeeld, ervaren een verschillende machtsdynamiek onder elkaar, en elke katachtige kolonie is niet identiek aan elkaar. Er bestaat een misvatting dat katten asociaal zijn, maar katten in het wild of op straat zijn in staat sociale groepen op te bouwen.

Deze kolonies bestaan voornamelijk uit poezen (vrouwtjeskatten) en hun kittens. Vergelijkbaar met de troep van een leeuw, zijn katers meer begaan met hun territorium, wat ze doen door het te markeren met hun urine. Debra Horwitz, DVM, legt uit dat “katten hun territorium markeren om aan te geven dat ze “eigenaar” zijn en om hun seksuele ontvankelijkheid en beschikbaarheid kenbaar te maken”.

Vaders doen dus meestal niet mee aan het grootbrengen van hun eigen nest, en ze wenden zich tot de kolonie tijdens het broedseizoen. De afwezigheid van katers uit het leven van hun kittens betekent dat zij vaak niet vertrouwd raken met hun geur, en dat zij hoogstwaarschijnlijk niet in staat zijn hun kroost te herkennen zoals de vrouwelijke kat dat zou doen.

Wat belangrijk is om te vermelden is het feit dat poezen kunnen bevallen van een nest dat is voortgekomen uit meer dan één kater. Dit is ook bekend als “heteropaternal superfecundation” en volgens een studie komt het vaker voor bij stedelijke populaties dan bij kolonies op het platteland.

Dus, als een poes een nest heeft dat meer dan één vader heeft, dan is het waarschijnlijker dat katers hun eigen nest niet zouden herkennen. Sommige poezen proberen ook inteelt te vermijden door niet in hun eigen groep te paren en beide situaties kunnen het voor katers extreem moeilijk maken om hun eigen nest te herkennen.

Al deze omstandigheden maken deel uit van de ervaring van een verwilderde kolonie die heel anders kan zijn wanneer het fokken gebeurt tussen binnenhuis huiskatten. Door de nabijheid en het beperkte aantal katers, zal de vader hoogstwaarschijnlijk in staat zijn zijn kittens te herkennen.

Herkennen Kittens Hun Vader?

Katten vertrouwen sterk op hun reukzin die veel sterker is dan de onze en ze hebben ook een speciaal orgaan, Jacobson’s orgaan genaamd, dat chemische stoffen kan oppikken die geen geur hebben. Volgens Ryan Llera, DVM, “versterkt dit orgaan de reukzin die pasgeboren kittens nodig hebben om de melkbron van hun moeder te vinden.”

Belangrijker nog, voegt hij eraan toe, “Kittens kunnen hun moeder identificeren van andere zogende moeders via hun reukzin. Als een kitten tussen twee zogende moeders wordt geplaatst, zal ze naar degene gaan die haar heeft gebaard.”

Dit betekent dat kittens hun moeders kunnen herkennen, en aangezien hun reukzin geweldig is, kunnen ze hoogstwaarschijnlijk ook hun nestgenoten herkennen door de nabijheid. Als het op hun vaders aankomt, kan dit moeilijk blijken. Zoals ik al eerder heb gezegd, gaat het bij katers in wilde kolonies alleen maar om territorium en niet zozeer om vaderschap.

Vrouwtjeskatten kunnen volgens onderzoekers hun mannelijke verwanten herkennen, inclusief hun vader, om te voorkomen dat ze met hen paren. Dus eigenlijk, kan een kitten zijn vader alleen herkennen als het een vrouwtje is of als het een kater betrof, anders voelen ze misschien gewoon aan dat hun geur enigszins bekend of geheel onbekend is.

Zorgen mannelijke katten voor hun eigen kittens?

Ik denk dat we inmiddels wel hebben vastgesteld dat de meeste zwerfkatten en verwilderde katers zich niet toeleggen op het vaderschap, terwijl vrouwtjeskatten juist degenen zijn die hun gezin helpen en verzorgen. John Bradshaw, een kattengedragsdeskundige, legt uit dat kolonies van verwilderde katten “gebaseerd zijn op multigenerationele samenwerking tussen vrouwtjes-grootmoeder, haar dochters, [and] hun kittens.” Mannetjeskatten daarentegen zijn niet betrokken bij het grootbrengen van kittens.

Studies hebben ook aangetoond dat poezen onderscheid kunnen maken tussen kittenroepen die verschillende niveaus van urgentie vertonen en op de meest geschikte manier reageren. Bijvoorbeeld, als een kitten in nood is of honger heeft, zal de moederpoes het komen helpen of voeden. De katers daarentegen lijken hun reactie niet op dezelfde manier aan te passen.

De onderzoekers in deze studie vonden dat “katten ongeveer 10 procent sneller reageerden op kittengeroep dat een hoge opwinding uitstraalde”, terwijl de mannetjes geen dringender reactie vertoonden op dergelijke kreten. Voorafgaande ervaring in het moederschap of vaderschap speelde ook geen rol en nieuwe moeders zouden nog steeds sneller reageren op de kreten van hun kittens.

Hoewel dit misschien de algemene regel is, betekent het niet dat er geen uitzonderingen zijn. Een andere studie, uitgevoerd door de Universiteit van Cambridge, toonde aan “vriendelijk opgevoede katten niet alleen vriendelijker waren voor onbekende mensen, maar ook minder angstig wanneer ze door hen werden benaderd en gehanteerd.“

Kijk eens naar deze beschermende vader, je zou hem niet in de weg willen staan!

https://www.youtube.com/watch?v=CZnAU1w4Qw8

Dit betekent dat er katers zijn die meer kunnen investeren in het leven van hun kitten en een positieve invloed kunnen hebben op hun sociabiliteit. Dit soort relatie kan het best worden ontwikkeld in een huis, in plaats van buiten op straat, waar katers belangrijkere zaken te doen hebben, zoals hun territorium afbakenen en fokken.

Kan een kater schade toebrengen aan kittens?

Het klinkt misschien als iets verschrikkelijks dat kan gebeuren, maar mannelijke katten kunnen onder bepaalde omstandigheden kittens schaden. Omdat katertjes geen deel uitmaken van de vrouwtjesgroepen die de kittens grootbrengen, hebben ze geen enkele band met hen, integendeel, ze kunnen proberen de kittens te verwonden of te doden, zodat de poes sneller terug in de fokconditie komt.

Dit gedrag is bestudeerd door de onderzoekster Dominique Pontier, en zij wijst erop dat “alle infanticide katertjes volgroeide en geslachtsrijpe onbekende katertjes waren. Alle gedode kittens waren in hun eerste levensweek.”

Ze voegt er ook aan toe dat “het moordpatroon over het algemeen hetzelfde was als dat beschreven bij leeuwen. Alle vrouwtjes reageerden agressief maar konden de kindermoord niet voorkomen.” Vergelijkbaar met leeuwen, in de meeste gevallen echter, zouden mannelijke katten kittens doden die zij niet hadden verwekt, om er zeker van te zijn dat hun genen zouden worden verspreid.

Als de poes kittens van verschillende katers bij zich droeg, liep dit nest ook gevaar. Maar voor het fokken van binnenkatten zou de kans dat een kater zijn kroost iets aandoet veel kleiner moeten zijn. In plaats daarvan zou je kunnen zien hoe de vader bijt en zijn dominantie over de kittens laat gelden. Toch kan dit gedrag eindigen in een ongeluk of zelfs de dood van zijn nest.

Zou een gecastreerde kat kittens aanvallen?

Het castreren van je kater zal hun persoonlijkheid niet veranderen, maar het kan bepaalde gedragingen zoals sproeien, agressie, zwerven en seksuele aantrekkingskracht verminderen. Dit betekent dat ze meestal minder competitief zijn met andere katten, maar dit betekent niet dat ze geen tekenen van agressie kunnen vertonen.

Socialisatie is wat een kat meer acceptabel maakt voor vreemden, of dat nu een mens of een ander huisdier is. Dus, als uw gecastreerde kat wordt voorgesteld aan kittens en hij is zelf niet gesocialiseerd als kitten, dan kunnen ze negatief reageren.

Ik heb twee katten die met de tijd een behoorlijke band kregen, maar toen ik ze voor het eerst introduceerde, was de ene een volwassen gecastreerde kater en de andere een kitten van 4 weken oud. In die tijd was het kitten erg energiek en speels, iets wat mijn luie kater niet leuk vond, dus hij bleef het arme ding aanvallen, en hij siste en gromde als het kitten zijn eten at.

In principe, is het introduceren van een kitten bij een gecastreerde kat net als elke andere kattenintroductie. Het kost tijd en volgens dierenartsen duurt het één tot twee weken. Het verminderen van concurrentie om voedsel, ruimte en uw aandacht kan de overgang soepel laten verlopen. Natuurlijk zijn er ook katers die heel sociaal zijn en positief zullen reageren op een kitten, of het nu een pasgeboren baby is of al wat ouder.

Hoe goed uw kat zich ook gedraagt rond een kitten, toezicht houden op elke interactie is belangrijk omdat zelfs gecastreerde katten kittens kunnen aanvallen om hun eigen redenen, en zelfs door te spelen kunnen ze hen uiteindelijk pijn doen, gewoon vanwege het verschil in grootte en kracht.

Moet ik mijn kater in de buurt van pasgeboren kittens laten zijn?

Katertjes staan er niet om bekend dat ze goed met kittens kunnen opschieten, zelfs niet als zij de vader zijn. Natuurlijk is het niet onmogelijk voor een kater om voor zijn kittens te zorgen, maar er zijn veel dingen die mis kunnen gaan.

Zelfs als de katervader voor zijn kittens wil zorgen, kan zijn manier minder zachtaardig zijn en zou hij zijn nest per ongeluk kunnen verwonden in een poging om de pasgeborenen te disciplineren terwijl ze groeien. De geboorte van kittens kan ook problemen veroorzaken tussen mannelijke en vrouwelijke katten. Omdat geur zo belangrijk is voor katten, zou de kater kunnen proberen de moeder aan te vallen omdat ze anders ruikt na de bevalling.

De moeder zou ook overbeschermend kunnen worden voor haar nest, wat kan leiden tot gevechten en een agressieve reactie kan uitlokken bij beide ouders. De vader kan proberen zowel de moeder als het nest aan te vallen of als de moeder voelt dat haar nest in gevaar is, en niet zal overleven, kan zij instinctief haar kittens doden.

Zorg ervoor dat je let op de stemming en het gedrag van de kater na de geboorte, of ze nu in dezelfde kamer zijn met het nest of achter de gesloten deur. Volgens de ASPCA, houdt agressief taalgebruik bij katten in:

• Grommen, sissen en gieren
• Pupil dilatatie
• Afplatting van de oren
• Staart laag gehouden of onder de poten
• Een gehurkte houding en een stijf lichaam

Als u een van deze tekenen opmerkt, moet u de kater onmiddellijk verwijderen. Natuurlijk, betekent dit niet dat het tot agressie moet komen, daarom is het belangrijk om de vader uit de buurt van zijn kittens te houden, voor de geboorte, tijdens, en na de geboorte.

Hoe kan ik voorkomen dat mijn kater kittens aanvalt?

De beste preventieve maatregel die u kunt nemen om de veiligheid van de poes en haar nest te garanderen, is het verwijderen van de kater. Zelfs als u weet dat uw kater het meest zachtaardige schepsel op aarde is kunnen verschillende omstandigheden, vooral die welke stressvol zijn, ongewenst gedrag bij katten naar boven brengen.

Aangezien katers de reputatie hebben kittens te doden is het belangrijk de poes en haar nest in een veilige ruimte te houden, misschien een logeerkamer waar ze de bevalling kan doormaken en haar kinderen in alle privacy kan grootbrengen. Stress kan er toe leiden dat poezen agressief worden, niet goed voor hun baby’s zorgen, en in sommige gevallen zelfs extreem gedrag veroorzaken zoals kannibalisme.

Met een mogelijk gevaarlijke of geagiteerde kater, brengt dit zowel de moeders als de kittens in groter gevaar. Gedurende deze tijd, is het belangrijk dat beide ouders gelukkig en stressvrij zijn. De kater moet niet verwaarloosd worden, maar juist veel ruimte krijgen, zodat hij zich niet bedreigd voelt.

Speel met de kater om zijn jachtinstincten te bevredigen, en zorg ervoor dat hij alle essentiële middelen heeft die hij nodig heeft. Als je niet de luxe hebt om de kattenfamilie gescheiden te houden, zou ik voorstellen om een vriend te vragen om de kater een tijdje te houden, in ieder geval totdat de kittens oud genoeg zijn om aan hem te worden voorgesteld.

Wanneer Is Het Veilig Om Mannelijke Katten Aan Kittens Te Introduceren?

Het is belangrijk om de kater weg te houden van zijn kittens als ze pasgeboren zijn. Als je het gevoel hebt dat je kater tekenen van vaderlijke instincten vertoont, dan kun je hem geleidelijk introduceren bij de baby’s, zodra ze wat ouder zijn, zes tot acht weken op zijn minst.

Geur Introductie

Tijdens de groeiperiode moet je kater niet in een volledig afgezonderde wereld leven. Je moet ervoor zorgen dat de geur van de kittens altijd om hem heen aanwezig is, want dat zal helpen om de mogelijke agressie tijdens de fysieke introductie te minimaliseren.

Leg verschillende speeltjes, dekens in het nesthol om hun geur daarop over te brengen. Je kunt deze dingen dan plaatsen op de plekken waar je kater graag slaapt en zijn tijd doorbrengt. Je kunt zijn eten en water dichter bij de kamer zetten waar je de kittens houdt, zodat hij het gemiauw en gehuil kan associëren met iets aangenaams.

Introductie onder toezicht

Zoals bij elke introductie van katten, moet dit een geleidelijk proces zijn, en je moet klaar staan om de kater uit de kamer te verwijderen bij de geringste agressie, zelfs als die van de moeder tegenover de vader komt. De kleine omvang van de kittens en het onvermogen om te ontsnappen aan een plotse aanval maakt hen kwetsbaar voor volwassen katertjes. Let op hoe de volwassen kater reageert als hij het kitten te zien krijgt en houd de eerste ontmoeting kort.

Met tijd en positieve reacties van zowel de kater als de moeder kun je hun interactie verlengen, maar zorg ervoor dat je ze nooit alleen laat. Wanneer de kittens in staat zijn om op zichzelf te leven, worden ze over het algemeen veilig geacht voor katers.

Als je niet zeker weet hoe goed je je kater kunt controleren wanneer hij zijn kroost ontmoet, dan kun je een fysieke barrière gebruiken, zoals een babyhekje. Of je kunt ze in een bench zetten en de eerste kennismaking doen tijdens etenstijd voor een positieve associatie.

Afsluitende gedachten

Katertjes winnen misschien niet de prijs voor vader van het jaar, maar niet alle katers zijn vreselijke vaders. Verschillende omstandigheden brengen verschillende vaderfiguren voort, en sommige katers hebben de rol van verzorger of pleegouder op zich genomen voor kittens in hun eigen huis of in dierenasiels.

Uiteindelijk zijn katten geen mensen, en ze hebben hun eigen manier om met hun familie om te gaan. Dus, alles wat we kunnen doen is dat proces zo veilig mogelijk maken voor alle betrokkenen!

Hoe zit het met jouw kater, is hij een goede vader geweest, herkent hij op zijn minst zijn eigen kittens?