Vlooien zijn vervelende, problematische kleine parasieten die jeuk, ongemak en zelfs de verspreiding van ziekten bij hun gastheren kunnen veroorzaken. In de huidige tijd zijn er talloze manieren om onze huisdieren die door dit ongedierte worden getroffen te voorkomen of te behandelen, zoals actuele spot-ons, sprays, dips en zelfs orale medicijnen. Een veel voorkomende optie is de immer populaire vlooienband die veilig kan worden gebruikt voor honden met een vlooienprobleem.
Voor die katteneigenaren die er zijn, is het echter belangrijk op te merken dat Een hondenvlooienband mag nooit op een kat worden gebruikt! Het gebruik of blootstellen van een hondenvlooienband en andere vlooienproducten gemaakt voor een hond op een kat, kan katten erg ziek maken en kan zelfs dodelijk zijn.
Tal van verschillende soorten actieve ingrediënten kunnen worden gebruikt voor verschillende soorten vlooienbestrijding. In dit artikel bespreken we meestal een veelgebruikt actief ingrediënt genaamd pyrethroïde, dat kan worden gebruikt in verschillende vlooienproducten, waaronder vlooienbanden. Verrassend genoeg zijn pyrethroïde producten het oudste gebruikte vlooienbestrijdingsingrediënt dat vandaag de dag nog steeds relevant is. U leert waarom het gebruik van een pyrethroïde product voor honden op een kat zo problematisch is, waar u op moet letten in geval van toxiciteit en hoe u uw kat veilig kunt houden.
Hoe en waarom zijn deze gevaarlijk voor katten?
De reden waarom hondenvlooienbanden (of andere gerelateerde vlooienbestrijdingsproducten) zo problematisch kunnen zijn bij katten is veelzijdig.
Ten eerste kunnen pyrethroïden een probleem zijn vanwege de verbindingen waaruit ze zijn opgebouwd. Pyrethroïden zijn een synthetische versie van pyrethrine, een natuurlijk verkregen product uit de Chrysant plant. Hoewel zowel pyrethrinen als pyrethroïden insecticiden zijn die problemen veroorzaken met zenuwcellen en het zenuwstelsel, zijn pyrethroïden van hogere potentie en moeilijker af te breken in de omgeving dan hun pyrethrine-tegenhangers. Tegenwoordig zijn pyrethroïden vaak een belangrijk ingrediënt in vlooienbanden en sommige andere vlooiengerelateerde producten. Er zijn verschillende soorten pyrethroïden en een algemeen bekende die wordt gebruikt bij vlooienpreventie is permethrin – het en andere pyrethroïden zijn zeer giftig voor katten1.
Terzijde, hoewel pyrethroïden een veel voorkomend ingrediënt kunnen zijn in actuele vlooienbanden en sommige andere vormen van vlooienbestrijding, is het belangrijk op te merken dat er ook andere opties zijn. Andere klassen van insecticiden die worden gebruikt in combinatie met pyrethroïden of op zichzelf kunnen onder andere organofosfaten en / of carbamaten zijn. Ongeacht het type insecticide, als er een grote hoeveelheid van dit soort chemicaliën in vlooienbanden en andere gerelateerde producten zit, mogen ze niet op katten worden gebruikt, anders kan ziekte het gevolg zijn.
Ten tweede zijn katten niet alleen kleine honden! Niet alleen zijn onze katachtige vrienden vaak fysiek kleiner en lichter dan veel honden, maar ze zijn ook een totaal andere soort. Katten kunnen gevoeliger zijn voor de hoeveelheid chemicaliën die worden gebruikt in hondenvlooienbestrijdingsproducten in vergelijking met producten die op de markt worden gebracht voor honden. Het is ook gebleken dat pyrethroïde niveaus die veilig zijn voor honden vaak als onveilig voor katten worden beschouwd, omdat ze het medicijn niet zo efficiënt kunnen metaboliseren2. Omdat katten niet hetzelfde zijn als honden, reageren ze anders op bepaalde medicijnen of verbindingen, vaak deels als gevolg van verschillen in levermetabolisme. Katten missen bepaalde leverenzymen die nodig zijn om bepaalde verbindingen veilig te verwijderen, waaronder pyrethroïden.
Hoewel het plaatsen van een hondenvlooienband op een kat problematisch is, zijn er ook andere manieren waarop een kat kan worden blootgesteld aan pyrethroïden. Er zijn veel opties voor vlooienbehandelingen en preventies, afgezien van alleen halsbanden; Elk van deze producten kan pyrethroïden bevatten die, bij bepaalde concentraties, ook schadelijk kunnen zijn voor katten. Bovendien hebben rapporten opgemerkt dat, hoewel niet zo gebruikelijk, er secundaire oorzaken van blootstelling zijn. Denk hierbij aan situaties als grooming (een kat die een hond likt die is behandeld met hondenvlooienproducten) of slapen/liggen in een gebied waar een dier met hondenvlooienproducten aanwezig is geweest.
Tekenen van pyrethroïde toxiciteit
Het ASPCA Animal Poison Control Center noemt de nummer één oorzaak van kattenaanvallen als gevolg van vergiftigingen permethrin, een specifiek type pyrethroïde3. Epileptische aanvallen zijn niet het enige gevolg dat bij katten wordt gezien, maar de tekenen die zich manifesteren, zijn afhankelijk van tal van factoren, waaronder de grootte / leeftijd van de kat, de hoeveelheid en het type product waaraan ze werden blootgesteld, evenals lang. Omdat dit dosisafhankelijk is, kan een kleine blootstelling minimale tekenen veroorzaken. Enkele mildere tekenen zijn overmatige speekselvloed, flikkeren van de poot, twjeuk van het oor, milde lethargie, of braken, en diarree.
Meer ernstige besmetting kan leiden tot spiertrillingen, epileptische aanvallen, incoördinatie, extreme lethargie, pupilverwijding, hoge lichaamstemperatuur, ademhalingsmoeilijkheden, aanhoudend braken en diarree, shock en zelfs de dood. Deze symptomen verschijnen vaak binnen een paar uur na blootstelling, maar kunnen zich tot 72 uur later manifesteren.
Hoe worden katten gediagnosticeerd en behandeld
Katten worden meestal gediagnosticeerd na het vertonen van klassieke klinische symptomen in combinatie met een geschiedenis van blootstelling. Omdat er geen tegengif is, zal de behandeling voor katten afhangen van hun symptomen. Voor degenen die relatief milde symptomen hebben, is een bad met milde afwasmiddel (zoals Dawn-afwasmiddel) en niet te warm of te koud water om het product op de huid en het haar te verwijderen, gerechtvaardigd. In het geval van meer ernstige of voortschrijdende symptomen, zou een bad (of baden) beter zijn zodra de tremoren of aanvallen onder veterinaire zorg onder controle zijn.
Voor een gehospitaliseerde kat krijgen mensen met spiertrekkingen of spiertrillingen vaak methocarbamol (een spierverslapper). Soms kunnen anticonvulsiva (epileptische medicatie) ook gerechtvaardigd zijn, en in sommige gevallen kan ook het gebruik van propofol of zelfs gasanesthesie nodig zijn. Vaak kunnen IV-vloeistoffen met elektrolyten nodig zijn. Bovendien, indien beschikbaar als een optie, kan een nieuwere behandeling genaamd intraveneuze lipide (lipiden IV geven om de weefsels van pyrethroïde te helpen ontdoen) emulsie nuttig zijn. Tijdens het herstel moet de temperatuur van een kat worden gecontroleerd en gecontroleerd. Als het water dat bijvoorbeeld wordt gebruikt bij het baden te warm of te koud is, kan dit de tekenen verergeren.
Prognose
De prognose voor een kat hangt af van elke situatie, maar voor degenen die vroeg worden gevangen en een snelle behandeling krijgen, kan de prognose goed zijn. Meestal verdwijnen de symptomen met de behandeling binnen 1-3 dagen na blootstelling. Ernstig zieke katten, of katten die zorg nodig hebben maar deze niet binnen een bepaald tijdsbestek ontvangen, zouden een slechtere prognose hebben en het kan zelfs fataal zijn.
Conclusie
Dus hoe kun je je kat veilig houden? Nou, preventie is echt het beste medicijn! Het is belangrijk om productetiketten te lezen en ze alleen te gebruiken zoals ze bedoeld zijn voor de soort waarvoor ze zijn gemaakt. Dat omvat geen hondenvlooienbanden (of andere hondenvlooienproducten) op katten – gebruik alleen kattenvlooienproducten op katten! Het is ook belangrijk om secundaire oorzaken van blootstelling te noteren zoals besproken en manieren te vinden om te voorkomen dat deze mogelijkheden in uw huis worden.
Het is verstandig om uw dierenarts te betrekken bij een gesprek over de vlooien van uw huisdier en hun preventie en behandeling; dierenartsen zijn er om u te helpen uw kat zo gezond mogelijk te houden!
Uitgelichte afbeelding: Gagarin Iurii, Shutterstock
Inhoudsopgave