Insecticide vergiftiging bij katten: symptomen, diagnose & behandeling

Het doel van dit artikel is om een goede kwaliteit, nauwkeurige, gemakkelijk te begrijpen samenvatting te geven van de details over insecticidevergiftiging, met een bijzondere focus op het risico op toxiciteit bij katten.

Snel overzicht: Insecticide vergiftiging bij katten

Andere namen: Organofosfaat en carbamaat toxiciteit

Veel voorkomende symptomen: Koorts, braken, diarree, slechte eetlust, spiertrillingen, toevallen, kwijlen, moeite met lopen, moeite met ademhalen

Diagnose: Bekende geschiedenis van inname of contact met insecticide in combinatie met symptomen, cholinesterasespiegels in het bloed

Gediagnosticeerd bij katten:Soms

Vereist voortdurende medicatie:Nee

Vaccin beschikbaar:Nee

Behandelingsopties: Inductie van braken zeer vroeg, actieve kool, ziekenhuisopname met intraveneuze vloeistoftherapie en andere zorg zoals zuurstofondersteuning en antiseizure medicatie als de symptomen ernstig zijn

Huismiddeltjes: Als blootstelling optreedt, maar er nog geen tekenen worden gezien en contact via de huid is opgetreden, baden met een vloeibare afwasmiddel om eventuele resterende chemicaliën te verwijderen.

Over insecticidevergiftiging bij katten

Pesticiden zijn per definitie stoffen die worden gebruikt om ongedierte te doden.

Insecticiden zijn een subgroep van pesticiden en per definitie zijn het stoffen die worden gebruikt om insecten te doden. Insecticiden kunnen toepassingen hebben, waaronder ongediertebestrijding in huis, in de tuin en zelfs rechtstreeks op honden en katten, in de vorm van producten om vlooien te bestrijden, evenals andere soorten externe parasietbestrijding zoals tekenbehandelingen. Soms worden giftige producten opzettelijk toegepast op katten door eigenaren die zich het risico op vergiftiging niet realiseren, maar accidentele blootstelling aan insecticiden komt vaker voor.

Er zijn veel andere soorten giftige stoffen die katten kunnen beïnvloeden, waaronder herbiciden (stoffen die planten doden, algemeen bekend als onkruidverdelgers), rodenticiden (stoffen die knaagdierplagen doden) en antivries.

Insecticiden veroorzaken een specifiek levensbedreigend type toxicose waarvan alle eigenaren van gezelschapsdieren op de hoogte moeten zijn.

Hoewel vergiftiging waarschijnlijk niet zal gebeuren als producten worden gebruikt volgens de aanbevelingen van fabrikanten, kunnen ongelukken gebeuren en het is gebruikelijk dat katten ziek worden en zelfs sterven na blootstelling aan insecticiden. Blootstelling kan plaatsvinden via inname (bijv. likken van gemorste stoffen of zelfverzorgende chemicaliën uit hun eigen vacht) of via absorptie (bijvoorbeeld als een spot-on product voor honden op een kat wordt aangebracht).

Wat zijn de verschillende soorten insecticiden?

Insecticiden werken op verschillende manieren en vereisen verschillende specifieke benaderingen. De meest voorkomende insecticiden zijn:

• Anticholinesterase Insecticiden (organofosfaten (OP’s) en de carbamaten),
• Pyrethrinen
• Amitraz

Symptomen van insecticidevergiftiging bij katten

De symptomen die katten vertonen, zijn afhankelijk van het type insecticide waaraan ze zijn blootgesteld en ze zijn een gevolg van het specifieke werkingsmechanisme van elk middel.

Anticholinesterase Insecticiden

Deze stoffen (bijv. organofosfaten en carbamaten) binden aan en remmen cholinesterase, een enzym dat aanwezig is in synapsen (de verbindingspunten tussen zenuwen), Ze “verwijderen” acetylcholinesterase, wat leidt tot een accumulatie van acetylcholine (een neurotransmitter) op de kruising tussen de zenuwverbinding, wat op zijn beurt leidt tot overstimulatie van het doelwit dat wordt gestimuleerd door de zenuw (bijvoorbeeld een spier).

Organofosfaten hebben een sterker en permanenter effect dan carbamaten, maar de tekenen van vergiftigde dieren zijn hetzelfde. Voorbeelden van bekende organofosfaten (OP’s) zijn:

• Malathion, dat wordt gebruikt voor muggen- en fruitvliegbestrijding
• Chloorpyrifos, dat wordt gebruikt voor gewassen, maar ook in gebouwen en andere omgevingen
• Diazinon dat in gebouwen kan worden gebruikt om plagen van kakkerlakken, zilvervisjes, mieren en vlooien te bestrijden.
• Disulfoton dat is gebruikt voor ongediertebestrijding op velden met groenten en gewassen.
• Tetrachloorfos die in het verleden is gebruikt om vlooien en teken te bestrijden

Klinische symptomen van vergiftiging zijn anorexia, speekselvloed (kwijlen), tranenvloed (overmatige traanproductie), diarree, buikkrampen en ongemak, bradycardie (een langzame hartslag), miosis (vernauwde pupillen), frequent urineren, ademhalingsproblemen (ademhalingsmoeilijkheden veroorzaakt door vernauwing van de luchtwegen en overmatige respiratoire afscheidingen), evenals spiertrillingen en epileptische aanvallen. Indien onbehandeld, kan de dood volgen, veroorzaakt door overmatige respiratoire afscheidingen en / of epileptische aanvallen.

Pyrethrinen

Pyrethrinen zijn een natuurlijke stof afgeleid van chrysantenbloemen, terwijl pyrethroïden kunstmatig geproduceerde synthetische analogen zijn. Ze werken door de natriumkanalen in celmembranen te beïnvloeden, wat leidt tot langdurige depolarisatie (stimulatie) van zenuwweefsel.

De meeste producten die vaak worden gebruikt, bevatten slechts lage niveaus van pyrethroïden, waardoor ze giftig zijn voor insecten, maar veilig voor zoogdieren. Vlekkeloze vlooienproducten, die 45-65% permethrin bevatten, worden echter meestal gebruikt voor vlooienbestrijding bij honden, en hoewel ze duidelijk voor dit doel zijn geëtiketteerd, worden ze vaak door eigenaren op katten aangebracht, wat leidt tot ernstige tekenen van vergiftiging.

Er zijn verschillende formuleringen van producten die pyrethrinen kunnen bevatten en het is altijd logisch om het etiket te lezen voordat u een product gebruikt in een huis waar katten zijn.

Tekenen van toxiciteit zijn anorexia, speekselvloed / kwijlen, agitatie en rusteloosheid, braken, incoördinatie, wankelen bij het proberen te springen, lopen of zelfs gewoon normaal te staan, evenals trillen en trillen. In ernstige gevallen is er een risico op overlijden.

Amitraz

Amitraz is een alfa-adrenerge agonist die wordt gebruikt in de landbouw, maar ook wordt gebruikt om teken en Demodex-mijten bij honden te bestrijden. Vergiftiging is zeldzaam bij katten, maar nogmaals, het gebruik van een hondspecifiek product bij een kat zal ernstige toxiciteit veroorzaken, of als een kat nauw contact heeft met een hond die is behandeld met amitraz (bijvoorbeeld slapen met een hond die een amitraz vlooienband draagt) kan dit vergiftiging veroorzaken.

Tekenen van vergiftiging zijn anorexia, saaiheid, zwakte, incoördinatie, braken, diarree, trage hartslag, lage lichaamstemperatuur en mogelijk de dood.

Diagnose van insecticidevergiftiging bij katten

Vaak zal er een geschiedenis zijn van bekende blootstelling aan insecticiden (bijv. toepassing van een hondenvlo spot-on product op een kat) waarbij het gevaar is geïdentificeerd. In andere gevallen kan een kat tekenen vertonen die verdacht zijn en moet de dierenarts mogelijk een proces doorlopen om een nauwkeurige diagnose te stellen. Contact met het antistituut voor dieren of de ASPCA-gifadviesbibliotheek kan nodig zijn om bepaalde details te bevestigen.

Gedetailleerde geschiedenis

Uw DVM-dierenarts zal elk aspect van het leven van uw kat bespreken, op zoek naar aanwijzingen die mogelijke blootstelling aan een bron van insecticide kunnen omvatten. Jonge dieren en kleine dieren kunnen gevoeliger zijn voor insecticidevergiftiging dan oudere, grotere katten.

Lichamelijk onderzoek

Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en andere oorzaken van de tekenen die worden vertoond uitsluiten. Een gedetailleerd neurologisch onderzoek zal worden uitgevoerd.

Routine bloedonderzoek en ander laboratoriumwerk

Uw dierenarts kan bloedonderzoek voorstellen, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests, zoals hematologie (volledig bloedbeeld) en biochemische profielen, om te bevestigen dat er geen andere onderliggende ziekte is die uw kat treft.

Urineonderzoek kan ook worden uitgevoerd.

Gespecialiseerde tests

De meting van acetyl choline esterase (ChE) activiteit in het bloed, de hersenen, of het netvlies kan worden uitgevoerd door een extern laboratorium als een specifiek diagnostisch hulpmiddel dat snel en goedkoop kan zijn.

Behandeling van insecticidevergiftiging bij katten

Algemene behandeling

De prioriteit is in eerste instantie om eventuele algemene tekenen van insecticidevergiftiging te stabiliseren:

• Ondersteuning van de ademhaling voor katten die ademhalingsmoeilijkheden hebben
• Anti-epileptische medicatie voor een kat die epileptische aanvallen heeft
• Anti-emetische behandeling om braken te stoppen
• Intraveneuze vloeistoffen als algemene ondersteuning.

Specifieke behandeling om insecticide uit het lichaam te verwijderen wordt vaak ook uitgevoerd om verdere absorptie te voorkomen, waarbij de details afhankelijk zijn van de vermoedelijke oorzaak.

• Na orale toxiciteit kan braken worden geïnduceerd, maagspoeling kan worden uitgevoerd, actieve kool kan worden gegeven en klysma’s kunnen worden toegediend.
• Na blootstelling via de huid kan een kat worden gewassen in wasmiddel om alle sporen van insecticide te verwijderen.

Specifieke behandeling

Naast het bovenstaande, specifieke behandeling may worden gegeven die afhankelijk is van het type insecticide.

Anticholinesterase Insecticiden (Organofosfaten en Carbamaten)

Sommige tekenen van vergiftiging (zogenaamde muscarinetekens) kunnen worden bestreden met atropinesulfaat, maar atropine heeft geen controle over andere symptomen (bijvoorbeeld de nicotine- of centrale zenuwstelseltekens).

De ideale therapie is pralidoximechloride (2-PAM), dat acetyl choline-esterase regenereert door het vrijkomen ervan uit het organofosfaat mogelijk te maken. Dit moet echter in een vroeg stadium worden gegeven, alsof de organofosfaatveranderingen “verouderd”, de acetyl choline esterase is permanent gehecht, en kan niet worden vrijgegeven.

Intraveneuze lipide-emulsies (ILE) kunnen worden voorgesteld als een soort behandeling.

Pyrethrinen

De tekenen van pyrethrinetoxiciteit kunnen worden gecontroleerd met behulp van methocarbamol, een spierverslapper die normaal gesproken wordt gebruikt om medische aandoeningen te behandelen die acute, pijnlijke musculoskeletale spasmen veroorzaken. Intraveneuze lipide-emulsies (ILE) zijn met succes gebruikt bij katten met permethrinetoxicose

Amitraz

Een specifiek geneesmiddel genaamd yohimbine kan intraveneus worden gegeven om de tekenen van toxiciteit om te keren. Als alternatief kan atipamezole (een tegengif voor sedatie dat in de meeste dierenklinieken veel wordt gebruikt) worden toegediend.

Prognose

De prognose hangt af van de ernst van de symptomen en het niveau van blootstelling aan insecticiden.

Preventie van insecticidevergiftiging bij katten

Alle insecticiden moeten strikt volgens de instructies van de fabrikant worden gebruikt en ze moeten buiten het bereik van katten worden gehouden. Hondenparasietbestrijdingsproducten mogen nooit op katten worden toegepast.

Conclusie

insecticide vergiftiging is een specifieke diagnose gekoppeld aan blootstelling aan insecticide. Zodra het probleem is geïdentificeerd, kan een algemene ondersteunende behandeling worden gegeven, evenals een behandeling die specifiek is voor het type insecticide.