Colitis bij katten: symptomen, oorzaken, diagnose en behandeling

In dit artikel zullen we colitis bij katten bespreken. Dit artikel biedt een eenvoudige, duidelijke uitleg van colitis voor katteneigenaren van wie de huisdieren kunnen worden aangetast, en wat kan worden gedaan om een kat te helpen die aan deze aandoening lijdt.

Snel overzicht: Colitis bij katten

Urgentie: Acute episodes (als een kat van streek is of bloed passeert) hebben dringend veterinaire hulp nodig. Vaker is dit een chronische, langdurige ziekte die regelmatig door uw dierenarts moet worden gecontroleerd.

HuismiddeltjesThuisinterventies zijn over het algemeen beperkt tot een dieetbenadering, zoals het aanbieden van nieuwe eiwitdiëten. Deze diëten bestaan uit eiwitten die de kat waarschijnlijk niet eerder is tegengekomen (zoals bepaalde vissoorten of exotisch vlees, zoals hert). Gehydrolyseerde diëten kunnen ook helpen. Deze worden gemaakt met behulp van één eiwitbron (zoals soja, rijst of aardappel) die in de fabriek is verteerd (gehydrolyseerd) om eiwitderivaten met een laag moleculair gewicht met een korte keten te maken die zowel goed verteerbaar zijn als een zeer lage antigene uitdaging hebben.

Vaccin beschikbaar: Er is geen vaccin beschikbaar.

Behandelingsopties: Samen met het aanbrengen van de hierboven genoemde veranderingen in het dieet, kan de behandeling extra oplosbare vezels of probiotica in het dieet omvatten. Onder strikte veterinaire controle en advies kan het gebruik van receptplichtige producten, waaronder antibiotica en ontstekingsremmende medicatie, worden gebruikt.

Kan gekoppeld zijn aanAndere aandoeningen zoals inflammatoire darmaandoeningen en lymfoom kunnen tekenen van colitis omvatten als onderdeel van de algehele ziektemanifestatie.

Diagnose: Een voorlopige diagnose wordt vaak gesteld door een dierenarts die kennis heeft genomen van de anamnese (de tekenen van dikke darm diarree etc) in combinatie met het lichamelijk onderzoek. Een definitieve diagnose wordt gesteld door andere aandoeningen uit te sluiten via bloedonderzoek, urinetests en diagnostische beeldvorming, gevolgd door endoscopie en biopsie van de dikke darm.

Vereist doorlopende medicatieVeel gevallen hebben een combinatie nodig van een doorlopend speciaal dieet, doorlopende probiotica en voortdurende ontstekingsremmende medicatie.

Veel voorkomende symptomenHet meest voor de hand liggende teken is diarree van het type dikke darm, d.w.z. kleine hoeveelheden, vaak, met slijm gestreepte en soms met bloed besmeurde vloeibare uitwerpselen. Andere veel voorkomende symptomen / tekenen zijn Tenesmus (persen om uitwerpselen door te geven), verhoogde urgentie om uitwerpselen door te geven, ongelukken buiten de kattenbak of in het kattenluik (kort gevangen op weg naar buiten om ontlasting uit te voeren), verhoogde winderigheid en gewichtsverlies.

Andere namen: Dikke darm inflammatoire darmziekte, Pseudomembraneuze colitis, ileitis.

Wat is colitis?

Colitis wordt gedefinieerd als ontsteking van de dikke darm, die het grootste deel van de dikke darm vormt en de onderste dunne darm verbindt met het rectum en de anus. De dikke darm is een veel voorkomende locatie voor spijsverteringsstoornissen om te ontstaan.

De dikke darm bestaat uit drie delen: stijgend, dwars en dalend. Samen vormen ze een omgekeerde U-vorm. De naam “colitis” is afgeleid van het voorvoegsel “colon”, dat de anatomische locatie beschrijft. Het achtervoegsel ‘-itis’ betekent ‘ontsteking’. Bij colitis raakt een deel of de hele dikke darm ontstoken.

Ontsteking beschrijft de manier waarop het lichaam reageert wanneer het wordt uitgedaagd met enige vorm van irritatie. Het is de belangrijkste manier waarop het immuunsysteem het lichaam verdedigt. Er zijn veel mogelijke oorzaken van ontsteking, waaronder infecties, irritatie en allergieën. Ontsteking resulteert in zwelling, warmte, roodheid, pijn en gebrek aan functie. Dus bij colitis beïnvloeden al deze problemen de dikke darm, wat resulteert in ongemakkelijke en zorgwekkende tekenen van ziekte.

Lees ook: Kattenstelsel: anatomie, ziekten en behandeling

Wat zijn de oorzaken Colitis?

Colitis kan worden veroorzaakt door alles wat resulteert in een ontsteking van de dikke darm. Veel voorkomende oorzaken zijn:

• Voedselallergieën (veroorzaakt inflammatoire darmziekte of IBD die de dikke darm en andere delen van de darmen kunnen beïnvloeden)
• Inname van een irriterende stof
• Bijwerkingen van medicatie
• Virale infecties
• Takterial infecties
• Darmparasieten zoals rondwormen
• Protozoale infecties zoals Giardia
• Fysieke irriterende stoffen zoals vreemde voorwerpen
• Andere ziekten van het maagdarmkanaal, zoals tumoren

Lees ook: Megacolon bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling

Symptomen van colitis bij katten

Colitis is een veel voorkomende oorzaak van dikke darmdiarree bij huiskatten, vooral bij oudere katten. Het belangrijkste teken van colitis is diarree. Dit kan acute colitis zijn (kortdurend) of chronische colitis (die dagen, weken of maanden aanhoudt).

Colitis veroorzaakt een bepaald type diarree dat bekend staat als ‘dikke darmdiarree’. Het is belangrijk om het verschil te begrijpen tussen de twee belangrijkste soorten diarree bij katten.

1. Dunne darm diarree (veroorzaakt door dunne darm dysfunctie) heeft de neiging om te worden geproduceerd in grotere poelen van meer waterige uitwerpselen, af en toe gepasseerd.

2. Dikke darm diarree (afkomstig uit de dikke darm) heeft de neiging om kleinere hoeveelheden minder waterige uitwerpselen vaker te produceren, soms met gelei, slijm en sporen van bloed.

Als uw kat diarree heeft, maak er dan een foto van om uw dierenarts te laten zien. Verzamel een monster om ook naar de dierenartsafspraak van uw kat te brengen.

Bij colitis, evenals diarree van het type dikke darm, kunnen de volgende tekenen worden gezien:

• Tenesmus (persen om uitwerpselen door te geven)
• Verhoogde urgentie om uitwerpselen door te geven
• Ongelukken bijvoorbeeld buiten de kattenbak, of in het kattenluik (kort gevangen op weg naar buiten om te poepen)
• Verhoogde winderigheid kan worden opgemerkt
• Gewichtsverlies

Lees ook: Mijn kat is niet klaar met poepen in kattenbak: is dit normaal?

Diagnose van colitis

Als uw dierenarts vermoedt dat uw kat colitis heeft, kunnen de volgende stappen worden genomen.

1. Gedetailleerde geschiedenis nemen

Uw dierenarts zal elk aspect van de toestand van uw kat en de algehele gezondheidszorg bespreken, op zoek naar aanwijzingen over waarom uw huisdier onwel is, en in het bijzonder meer te weten komen over alles wat het spijsverteringsstelsel kan beïnvloeden.

Dit omvat het vragen naar de vaccinatiestatus van uw huisdier, voedingsgeschiedenis (inclusief eventuele supplementen), parasietcontroleprogramma, contact met andere katten en toiletgewoonten.

Lees ook: Hoeveel kattenbakken moet je per kat hebben?

2. Lichamelijk onderzoek

Uw dierenarts zal de toestand van uw kat over het hele lichaam zorgvuldig controleren. Dit omvat een inspectie van de mond en tanden, zorgvuldige palpatie van de buik, luisteren naar de borst en buik met de stethoscoop en een inspectie van het anale gebied.

Af en toe kan de aard van sporen van uitwerpselen op een thermometer worden geïnspecteerd nadat de temperatuur is genomen. Bij colitis worden slijm, gelei en sporen van bloed vaak gezien in de ontlasting.

Lees ook: Wat te doen als je bloed in de ontlasting van je kat ziet?

3. Routinematige bloedonderzoeken, urineonderzoek en fecale analyse

Het is zeer waarschijnlijk dat uw dierenarts bloedonderzoek zal uitvoeren, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests. Dit omvat hematologie- en biochemische profielen.

Typisch bij colitis zijn er mogelijk niet veel afwijkingen. Er kunnen echter onevenwichtigheden in de elektrolyten worden vastgesteld. Belangrijk is dat andere oorzaken die dezelfde tekenen van ziekte delen, worden uitgesloten, zoals leverziekte, nierziekte, pancreatitis, feline infectieuze peritonitis, enz. Dit komt omdat de bloedparameters die deze delen van het lichaam weerspiegelen meestal normaal zijn, wat aangeeft dat de gezondheid van uw kat over het algemeen goed is.

Bloedonderzoek is ook nuttig om het hydratatieniveau van uw kat te beoordelen. Dit is belangrijk omdat uitdroging vaak voorkomt in gevallen van diarree.

Het schildklierhormoonniveau van de kat kan worden beoordeeld, omdat hyperthyreoïdie tekenen van diarree kan veroorzaken die colitis nabootsen.

Urineonderzoek zal worden uitgevoerd zoals bij veel andere zieke katten, als onderdeel van een algemeen onderzoek.

Fecale analyse kan standaard fecale flotatie en onderzoek omvatten, gekleurde cytologie voor parasieten en bacteriën, evenals controle op abnormale bloedcellen. PCR-analyse van uitwerpselen kan worden gebruikt om te controleren op specifieke pathogenen.

Lees ook: Beste kattenvoer voor hyperthyreoïdie

4. Gespecialiseerde bloedonderzoeken

Uw dierenarts kan specifieke bloedonderzoeken aanbevelen voor sommige virale infecties zoals Feline Leukemie Virus (FeLV) en Feline Immunodeficiency Virus (FIV). Deze aandoeningen kunnen verband houden met de onderliggende oorzaak van colitis en er zijn aanzienlijke implicaties als uw kat positief is voor een van deze.

5. Andere tests

Ten slotte kunnen andere tests worden uitgevoerd wanneer uw kat naar de dierenarts komt met een geval van colitis. Röntgenfoto’s (röntgenfoto’s) kunnen van de buik worden genomen om te controleren op andere oorzaken van colitis, zoals de aanwezigheid van vreemde lichamen. Röntgenfoto’s kunnen ook onthullen of er een ongewone opeenhoping van fecaal materiaal in de dikke darm is.

Een echografie kan een nuttige manier zijn om de structuur van buikorganen te beoordelen, opnieuw om ervoor te zorgen dat al het andere normaal is. Dit kan ook worden gebruikt om aspecten van de dikke darm te evalueren, zoals de dikte van de dikke darmwand.

Een endoscopie kan worden uitgevoerd om de interne structuur van de mucosale bekleding van de dikke darm van uw kat te bekijken. In sommige gevallen helpt een biopsie bij het stellen van een definitieve diagnose van het type colitis dat uw kat kan hebben door de structuur van de dikke darm onder de microscoop te onderzoeken.

Uw dierenarts zal u adviseren over welke gedetailleerde onderzoeken nodig zijn.

Lees ook: Lichaamstemperatuur van de kat: oorzaken en behandeling van abnormale lichaamstemperatuur

Behandeling

Milde gevallen van colitis kunnen worden behandeld met een algemene, “genezende” behandeling voor maagdarmkanaalziekte zonder volledig onderzoek zoals hierboven vermeld. In een onderzoek bij katten met tekenen van colitis reageerde ongeveer de helft van de gevallen op niets anders dan het veranderen naar een speciaal flauw dieet. Er zijn twee mogelijke benaderingen hiervoor.

Eén benadering maakt gebruik van een speciaal dieet dat helpt bij het uitsluiten van voedingsallergieën en -intoleranties. Allergieën worden veroorzaakt door een reactie op een specifiek eiwitantigeen, terwijl intoleranties reacties zijn op voedingsingrediënten zoals conserveermiddelen of voedselkleurstoffen. Rundvlees, tarwe en maïs zijn de meest voorkomende allergie-inducerende eiwitten.

Geschikte diëten bestaan uit een “nieuw eiwit” dieet of een “gehydrolyseerd dieet”. Een nieuw eiwitdieet bestaat uit eiwitten die de kat waarschijnlijk niet eerder is tegengekomen (zoals bepaalde vissoorten of ongewoon vlees, zoals hert). Een gehydrolyseerd dieet maakt gebruik van één eiwitbron (zoals soja, rijst of aardappel) die in de fabriek is verteerd (gehydrolyseerd) om korteketeneiwitderivaten met een laag moleculair gewicht te maken die zowel goed verteerbaar zijn als een zeer lage antigene uitdaging hebben.

Lees ook: Eliminatiediëten voor katten: wat u moet weten?

Als alternatief reageren sommige katten met colitis op diëten die zeer fermenteerbare vezels bevatten, zoals fructooligosacchariden. Deze zijn ook bekend als “prebiotische diëten”, die “goede” bacteriën bevorderen en tegelijkertijd sommige “slechte” bacteriën remmen.

Oplosbare vezels zoals psyllium kunnen ook worden toegevoegd aan reguliere diëten als een apart supplement.

Algemene behandeling voor parasieten kan worden gegeven, met behulp van anthelmintica zoals fenbendazol of pyrantel.

Probiotica kunnen de dikke darm opnieuw inzaaien met gezonde bacteriën, omdat bacteriële populaties van het spijsverteringskanaal een belangrijke bijdrage leveren aan de spijsverteringsprocessen.

Af en toe kan een antibioticumproef worden uitgevoerd met behulp van een product zoals metronidazol dat ontstekingsremmende en antibiotische eigenschappen heeft. Sommige katten met colitis lijken antibiotica-responsieve diarree (ARD) te hebben, een aandoening die voorheen bekend stond als bacteriële overgroei van de dunne darm (SIBO). In deze dagen van voorzichtig antibioticabeheer, is het waarschijnlijker dat dieettherapie en probiotica worden aanbevolen voordat ze hun toevlucht nemen tot antibiotica.

Als een kat met colitis niet reageert op deze algemene behandeling, moet mogelijk een volledig, gedetailleerd onderzoek worden uitgevoerd, inclusief een biopsie om een specifieke diagnose te stellen van de oorzaak van de colitis.

De biopten kunnen bijvoorbeeld specifieke ontstekingscellen in de wand van de dikke darm tonen die de colitis als een bepaald type definiëren, zoals lymfocytisch-plasmacytische, eosinofiele, neutrofiele of granulomateuze enteritis.

Typisch, voor colitis veroorzaakt door inflammatoire darmziekte (d.w.z. wanneer ontstekingscellen worden geïdentificeerd in ontstoken delen van de dikke darm), kan ontstekingsremmende of immunosuppressieve medicatie worden gegeven, zoals corticosteroïden of sterkere immunosuppressieve geneesmiddelen.

Andere ziekten, zoals tumoren (zoals lymfoom) kunnen worden gediagnosticeerd door biopsie, en deze kunnen chirurgische ingrepen, chemotherapie of andere benaderingen vereisen.

Ook Read: Hoe u kunt voorkomen dat uw kat springt na een operatie

Monitoring en prognose

Uw dierenarts zal u adviseren over welke nazorg nodig is, maar over het algemeen is het controleren van uw huisdier op verdere tekenen van dikke darmdiarree de belangrijkste manier om te bevestigen dat een volledig herstel aan de gang is.

De prognose voor de meeste gevallen van colitis is zeer goed, hoewel als er een tumor aanwezig is, dit mogelijk niet het geval is.

Colitis bij katten: laatste gedachten

Colitis is een veel voorkomende oorzaak van dikke darm diarree bij katten. In eenvoudige gevallen kan de behandeling speciale diëten omvatten. Als het probleem aanhoudt, is veterinaire interventie belangrijk.

Lees ook: De 9 beste kattenvoer voor diarree